Familie Metselaars

De kraamweek

We hadden deze keer een fantastische kraamhulp: Cindy. Ze heeft ons ect in de watten gelegd en door haar ben ik maar liefst 11 dagen in bed gebleven!

De buurmeiden en jongen: Bibi en Bodien, Marquerite en Olivier. Ze konden maar geen genoeg krijgen van onze Guus.

Teun en Cas hielpen graag mee om Guus in bad te doen.

En ook papa was het nog niet verleerd.

De familie Boele kwam gezellig op kraambezoek en Guus werd heerlijk vertroeteld door Annemijne.

Cas aan het spelen met Guus op het speelkleed.

Guus!

Eindelijk was het dan 16 september! Na een avond overleg bij Roxis hadden we echter nog steeds geen naam... Vrijdagochtend, in de badkamer en een halfuur voordat we naar het ziekenhuis reden, hebben we de knoop doorgehakt. De kleine spruit zou Guus gaan heten. Leuke bijkomstigheid is dat mijn opa ook Guus heette (alsmede een oom en een neef en het is dus een echte familienaam). Toen we eenmaal uit de naam waren, wilde ik wel een ander geboortekaartje. Iets wat meer bij een echte Hollandse naam past. We hadden nog een kwartier voor vertrek, dus ik ben als een razende achter de pc gaan zitten. En toen kon ik eindelijk met een gerust gevoel gaan bevallen...

Helaas ging ook deze keer de bevaling niet helemaal van een leien dakje. Ik riep al langer dat bevallen niet helemaal mijn ding was, maar ik heb nu laten zien dat ik het gewoon echt niet kan! Een halfuur voor de operatie kreeg ik een echo: Guus lag met zijn hoofd naar beneden. Ik grapte nog:"dat is dan ook voor het eerst!". Toen de gynaecoloog begon met de operatie bleek de baby een afwijkende hoofdligging, oftewel schuin, te liggen. Tijdens de operatie draaide hij helemaal dwars, wat het allemaal wat gecompliceerde maakte. Guus werd aan zijn voeten uit mijn buik getrokken, maar ging toen ineens ademen terwijl hij met zijn hoofd nog in mijn buik zat. Hij kreeg dus vruchtwaer en bloed in zijn longen en kwam niet ademend ter wereld. Bij mij werd ondertussen een flink bloedvat geraakt, waardoor ik veel bloed verloor. Niet allemaal zoals het in het boekje stond, maar na een paar minuten begon Guus toch te ademen en was de bloeding gestelpt. Een gezonde zoon!

Uitzuigen van de longen

Het eerste badje, terwijl ik op de recovery lag.

Als twee druppels water lijkt hij hier op zowel Teun als Cas

En hier is het echt een klein Teuntje

Een ontzettend trotse grote broer Teun

En een hele trotse Cas

Natuurlijk moest hij weer even een gekke bek trekken

Mam en d'r drie mannen

Het hele gezin compleet

Ome Eric en tante Len

Teun kon geen genoeg krijgen van zijn nieuwe broertje

En na vijf dagen mochten we dan eindelijk lekker naar huis!

Nog 1 dag....

Bijna is het zover! Morgenochtend zal ons derde jochie gehaald worden middels een keizersnede! Wel een raar idee, dat je van te voren al weet wanneer hij wordt geboren. Maar, ok erg handig:-)
De jongens vinden het reuze spannend en zijn, net als wij, druk bezig met het verzinnen van een naam voor hun broertje. Annabel (Cas), Thijsje en Toon zijn verreweg favoriet. Ook wij moeten vanavond nog maar eens rond de tafel gaan zitten, want tot op heden zijn we er nog steeds niet uit welke naam het gaat worden!

Update

Zo, dat was weer even geleden, maar ik heb me voorgenomen om de blog nu weer wat beter bij te gaan houden. Kreeg zoveel commentaar:-)
Inmiddels zijn we een paar maanden verder en verhuisd naar onze nieuwe woning. Er wordt nog druk geklust, maar het "vieze" werk is achter de rug. De jongens zijn helemaal gewend en kunnen niet wachten (ik ook niet!) totdat ze volgende week naar hun nieuwe school mogen.
Ik ben inmiddels ruim 34 weken zwanger van een derde jochie en ben het al behoorlijk beu. 25 kilo aangekomen en ik waggel erger dan Donald Duck. Mijn energielevel is gedaald tot onder nul, na een trap kan ik vijf minuten aan de zuurstoffles en een wandeling door de supermarkt zit er niet meer in. Lang leve Albert.nl dus maar. Maar, nog even doorbijten.
Een naam hebben we nog steeds niet, suggesties zijn welkom, daar ik bang ben dat de kleine anders de eerste weken door het leven gaat als Baby Metselaars!
Afgelopen maandag een echo gehad en de kleine man doet het prima. Ligt goed op schema, maar heeft wel net als zijn broers destijds hadden bij hun geboorte een nierbekkenverwijding. Niet problematisch, maar na zijn geboorte komt hij toch onder behandeling van de kinderarts totdat de verwijding weg is. Bij Teun duurde dat een half jaar en bij Cas ruim drie jaar. We weten echter wat ons te wachten staat en maken ons er dus ook geen zorgen om.
De babykamer is klaar, dus Junior kom maar op!

Zomervakantie 2011

Na lang wikken en wegen besloten we toch om naar St. Tropez af te reizen. Mijn zwangerschap is best zwaar en aangezien ik niet zoveel meer kan/kon hebben we getwijfeld of we wel zouden gaan. Op 13 juli zijn we in de auto gestapt en naar het zonnige Zuiden gereden. Opa Tom en oma Leen waren daar ook nog twee dagen, dus dat was helemaal gezellig!

Teun kreeg zijn eerste lesje backgammon

En weer bij de 'L'Esquinade

Lang leve de Nintendo (met koptelefoon!)

Uren zandkastelen bouwen op het strand

Teun had nog niet helemaal door hoe zo'n board nu gebruikt diende te worden

We sliepen met zijn vieren in de caravan van opa Tom en oma Leen. Erg gezellig, alleen Cas viel bijna iedere nacht wel uit zijn bed. Hij sliep overigens gewoon door op de grond, dus veel last hadden we er niet van.